شور غزل نمانده، بي‌تو در اين حوالي ما مانده‌ايم و با ما، مرداب بي‌خيالي بعد از تو حجم کوچه، از زندگي تهي شد مفهوم عاشقي مُرد، در ذهن اين اهالي مي‌خواهم از خودم، تا چشم تو پَر بگيرم اما چه مي‌توان کرد، با اين شکسته‌بالي؟ امشب هواي چشمم مثل دلِ تو ابري‌ست برگرد، بي‌تو دور است، اين چشمه از زلالي اين آخرين کلام است، اي دوردست ناياب دلتنگم و ندارم، جز دوري‌ات ملالي