بنام خدا
آخرین باری که یادم هست ایشان از کارهای فرهنگی و تبلیغاتی دفاع کرد، در جلسه ستاد لشگر بود که پیش از عملیات «خیبر» در پادگان دو کوهه برگزار شد. آن روز،درباره تعداد نفرات هر گردان بحث بود شهید «محمد رضا کارور» (فرمانده گردان خیبر) و چند نفر دیگر، پیشنهاد کرده بودند که تعداد افراد هر گردان، «سیصد و سیزده» نفر باشد (به تعداد یاران امام زمان «عج»). در این طرح،برای هر گردان، سه نفر نیروی تبلیغاتی در نظر گرفته شده بود. بعضی از برادران فرمانده گردان، سه نفر را برای تبلیغات زیاد می دانستند و حتی معتقد بودند که گردان به تبلیغات نیاز ندارد! سر این موضوع بحث در گرفته بود. شهید کارور و یکی، دو نفر دیگر،از این تعداد دفاع می کردند و چند نفر مخالف بودند.
من آن زمان از نظر سن و سال کوچکترین فرد جمع بودم و با وجود آن که دوست نداشتم در حضور برادران بزرگترم چیزی بگویم، مجبور شدم از کارهای فرهنگی دفاع کنم و لزوم انجام آن را یادآور شوم. خلاصه آن روز پس از بحث زیاد، حاج همّت از کار تبلیغات و انجام کارهای فرهنگی در لشگر و گردانها دفاع کرد و به اصطلاح به کمک ما آمد.
ایشان همیشه مدافع سرسخت انجام کارهای فرهنگی بود و خیلی وقتها درباره‌برنامه های تبلیغات، از ما سؤال می کرد. همیشه دوست داشت بسیجیان از لحاظ روحی تقویت شده باشند و با اعتقاد بجنگند.
