بنام خدا
خداوند توفیق زیارت خانه خودش و انجام حج را نصیب من کرد. با برادر عزیزم «حاج احمد متوسلّیان» و «آیت الله حائری شیرازی» همسفر بودیم.
در تاریخ هشتم ماه ذی‌الحجّه، حجّ عمره تمام و حجّ تمتّع آغاز می شود و همه آماده حرکت به سوی صحرای عرفات می شوند. صحرای عرفات تا مکه فاصله دارد و حاجیان این مسیر را با ماشین می روند. وقتی آماده حرکت شدیم، آیت الله حائری گفتند: « در زمان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) و ائمه اطهار (علیهم السّلام) این مسیر را چطور می رفتند؟ آیا سوار ماشین می شدند؟»
ما گفتیم: « نخیر، خیلی وقتها پیاده می رفتند؟»
ایشان گفتند:« پس ما هم پیاده برویم!»
و پیاده راه افتادیم. هوا گرم بود و زمین سوزان؛ آن طور که وقتی پا را بر زمین می گذاشتی، به زمین می چسبید. پاهایمان تاول زد؛ ولی این راهپیمایی برای همه مان لذّتبخش بود و خدا را و قدرت او را احساس کردیم.
